نقاشی ساختمان تهران

رنگهای غیر شفاف

نقاشی ساختمان قلی پور

بابک قلی پور

09127680354

انواع رنگهای غیر شفاف

رنگ غیر شفاف عبارت است از مایع رنگینی که روی سطح چوب را می پوشاند که این مایع رنگین پس از خشک شدن به شکل یک قشر سخت و غیر شفاف روی چوب باقی می ماند و به کلی نقش چوب را می پوشاند و تشخیص چوب را غیر ممکن می کند .رنگهای غیر شفاف خود به دسته های زیر تقسیم می شوند :

رنگ روغنی: رنگ روغنی ترکیبی است از پودر رنگ، حلال، روغن جلا، اسکاتیف، مواد انعطاف دهنده و غیره است که به نوع پودر رنگ دارای رنگهای متفاوتی است.رنگ روغنی به دو دسته مات و براق تقسیم میشود.برای زدن رنگ روغنی لازم است سطح چوب را به روغن الف آغشته و سپس با بتونه روغنی پر نموده و آن را رنگ نمود.حلال این نوع از رنگها تینر روغنی می باشد.از این رنگ برای مصارفی که در معرض رطوبت قرار می گیرند مانند: در و پنجره های ساختمان ، کابینت آشپز خانه و کلاً اشیای قابل شستشو استفاده می شود

1- انامل

نوعی جلای غیر شفاف است که بافت چوبی را مخفی می کند و در عوض رنگ مطلوبی به آن می دهد. انامل خیلی سخت و دارای قابلیت ارتجاعی خوبی می باشد. این جلا در مقابل تغییرات آب و هوایی مقاوم است.انامل را می توان به وسیله تینر رقیق کرد.

2-  رنگ پلاستیک

ماده اصلی این رنگها مواد شیمیایی پلاستیکی است که در آب قابل حل است. این رنگها در مقابل رطوبت و حرارت دواوم ندارند. از این رنگها روی سطوح گچی و سیمانی و…. استفاده میشود.

بتونه به موادی گفته میشود که برای پر کردن خلل و فرجها، ترک خوردگیها، زدگیها، پوشاندن سر پیچها و میخها و به دست آوردن سطحی صاف و یکنواخت به کار میرود.

به طور کلی در انتخاب بتونه یاید موارد زیر رعایت شود:

1- محلی که قرار است با بتونه پر شود

2- نوع چوبی که با بتونه پر شود

3- نوع رنگی قرار است با بتونه پر شود

4- نوع آستر همرنگی که قرار است تغییر رنگ در زمینه چوب به وجود آورد

بتونه های مورد مصرف در صنایع چوب :

1- بتونه چوب

2- بتونه همرنگی

بتونه چوب: این بتونه ماده ای است ژله مانند و شفاف که از ترکیب سلولز و مواد رقیق کننده به دست میاید . از این بتونه برای پر کردن زدگیهای کوچک و خلل و فرج چوبهایی درشت بافت استفاده میشود. حلال آن تینر فوری و رقیق شده آن میتواند کار سیلر را انجام دهد. شفافیت این بتونه باعث میشود که در زیر رنگهای شفاف تا عمق روزنه ها آشکار شود و زیبایی چوب را افزایش دهد. سطح مورد نظر را با تینر یا محلول رقیق شده نیترو سلولز میپوشانند. بعد از خشک شدن آن سطح بتونه شده باید سنباده شود تا فقط بتونه داخل روزنهای چوب باقی بماند. بعد از پرداخت کار میتوان سطح کار را آستری زد و یا رنگ کرد.

 بتونه همرنگی

این بتونه از مخلوط گلهای معدنی( رنکهای معدنی) آرد سریش یا سریشم و آب به دست میاید . از این بتونه برای پر کردن حفره ها و کنده کاریها ی چوبهایی که بر روی آنها رنگهای شفاف و یا آستری هم رنگی میخورد و به منظور همرنگ کردن آنها با قسمتهای دیگر چوب استفاده میشود

 رنگینه های معدنی که در تهیه این بتونه به کار میرود

- گل مل : که به رنگ سفید متمایل به زرد است و بیشترین سهم در تهییه بتونه را دارد .

- گل اخرا : یا اکسید آهن که به رنگ مایل به قهوه ای است .

- گل امرا : که به رنگ قهوه ای تیره است .

- گل ماشی : به رنگ متمایل به نارنجی است .

- لاجورد : که به رنگ آبی تیره ( لاجوردی ) است .

- گل زرد کرم: به رنگ زرد سیر است .

- گل سینکا : که پودر خیلی نرم و به رنگ سفید است .

در تهیه بتونه های همرنگی ازدوده نیز استفاده میشود . از دوده به عنوان رنگ سیاه استفاده میشود .بهترین نوع دوده یدون چربی است ( دوده سوئدی) . باید توجه داشت که در ساخت بتونه غلظت آن بسیار مهم است . هر چه رقت بتونه زیاد باشد چسبندگی آن نیز بیشتر خواهد شد ولی در عوض نشست آن بیشتر خواهد شد . و بعد از پرداخت در محل بتونه شده گودی به وجود میاید برای اینکه بتونه نشست بشتری داشته باشد میتوان بتونه را در دو مرحله بر روی کار زد .ابتدا بتونه را رقیق کرده بر روی کار میزنیم و پس از خشک شدن و در مرحله بعد میتوان از بتونه غلیظ استفاده کرد .

بتونه روغنی : این بتونه را میتوان به دو صورت رنگی و سفید تهیه کرد که نوع سفید آن همان بتونه شیشه است که برای محکم کردن شیشه از آن استفاده میشود .

بتونه های ذکر شده کلیه بتونه های مورد مصرف در چوب نمی باشد بلکه بتونه هایی میباشد که بسشترین کاربرد را دارند

بهترین کار نقاشی باما با کیفیت عالی

بهترین کار نقاشی باما با کیفیت عالی

دکوراسیون و فضاهای عمومی آپارتمان

مبحث دکوراسیون و اهمیت پرداختن به آن، تنها به فضای داخل هر خانه محدود نمی شود. اگر در یک مجموعه آپارتمانی زندگی می کنید، همان طور که برای داشتن مطلوب ترین فضا در داخل چهاردیواری محیط زندگی تان، در انتخاب پوشش های سطوح، لوازم کاربردی و دکوراسیونی و در نهایت ، چیدن آنها با دقت و بررسی می کنید، دکوراسیون فضاهای عمومی ساختمان را نیز که همزمان به کلیه اهالی ساکن در آپارتمان تعلق دارد مورد اهمیت قرار دهید؛ زیرا اولین صحنه هایی که نظر بیننده را در وهله اول ورودش به داخل یک ساختمان، حتی با هدف ورود به خانه شما، به خود جلب می کند، شرایط ظاهری و همچنین دکوراسیون آن است. در واقع این مشخصات ظاهری، هویت یک ساختمان و ساکنین آن را نشان می دهد.

ما با توجه به میزان اهمیت موضوع، و با هدف کمک به هر چه زیباتر و راحت تر شدن محیط ساختمان محل زندگی تان، به ارائه پیشنهادهایی با موضوع معماری داخلی و دکوراسیون فضاهای عمومی می پردازیم.

همان طور که می دانید، آپارتمان ها به جهت وسعت، تعدد طبقات و واحدهای هر طبقه، به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

۱- آن دسته از آپارتمان هایی که دارای طبقات و واحدهای بسیار بوده و به آنها برج و یا مجتمع مسکونی اطلاق می شود.

۲- دسته دیگر از آپارتمان ها که تعداد طبقات کمتری داشته (معمولاً کمتر از ۷ طبقه) و در هر طبقه نیز حداقل یک واحد و حداکثر ۳ تا ۵ واحد وجود دارد. این قبیل آپارتمان ها در شهری مانند تهران و با این جمعیت کثیر، درهر کوچه و پس کوچه ای به وفور دیده می شود. در واقع امروزه درصد زیادی از خانواده ها در این گونه آپارتمان ها زندگی می کنند.

هنگامی که به فضاهای عمومی یک ساختمان اشاره می شود، منظور محیط هایی شامل حیاط، پارکینگ، راهروها، راه پله ها و در برخی آپارتمان ها مکان هایی که تسهیلات ویژه ای مانند استخر، سونا، جکوزی و غیره در آن واقع شده اند و همچنین در برج ها و مجتمع های بزرگ ، فضاهایی هال مانند به نام لابی است .

توجه: فضاهای عمومی مورد نظر در این مبحث، راه پله ها، راهروها و پاگردها در آپارتمان های معمولی هستند.

به طور کلی اولین گام در طراحی دکوراسیون هر مکانی، انتخاب پوشش ها است که در فضاهای یاد شده در فوق، این مسئله به جهت جابه جایی و مشکلات ناشی از اسباب کشی ساکنین، از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا در این قبیل آپارتمان ها، حتی با وجود سیستم آسانسور در ساختمان، آسانسورها به جابه جایی افراد تعلق دارند و با توجه به محدودیت هایی که برای حمل بار در نظر گرفته شده، جابه جایی لوازم و اثاثیه باید از همین مکان های گذر (راه پله ها، پاگردها و راهروها) انجام گیرد؛ لذا مهم ترین مشخصه ای که به لحاظ معماری، یک راه پله و پاگرد باید دارا باشد، وسعت کافی برای جابه جایی و حمل بار است.

نکته

: براساس استانداردهای معماری ساختمان، در خانه هایی که هر مجموعه از پلکان برای رسیدن به یک پاگرد به موازات دیگری در سطح کمی بالاتر و پایین از آن واقع شده است، عرض پله ها حداقل یک متر، عرض پاگرد حداقل یک متر تا یک متر و بیست سانتی متر و طول پاگرد حداقل دو متر و ده سانتی متر باید در نظر گرفته شود. ولی در شرایطی که آسانسور در میان پلکان واقع شده و یا چنین فضایی خالی در نظر گرفته شده باشد، وجود پاگردی با طول حداقل سه متر و شصت سانتی متر و عرض حداقل یک متر نیاز است.

 پوشش دیوارها

با توجه به موارد یاد شده در فوق، به جهت شرایط راه پله ها، بیشترین صدمات در هنگام جابه جایی لوازم مربوط به دیوارهای راه پله ها و پاگردها است؛ در نتیجه بهترین مواد برای پوشش دیوار چنین مکان هایی، استفاده از سنگ در سطح کلی و یا لااقل نیمه بیشتری از دیوار است. به این ترتیب، در اثر برخورد لوازم با دیوار دیگر ضایعه ای به آن وارد نمی شود.

خاصیت دیگری که برای پوشش دیوارهای چنین فضاهایی ضروری است، قابل شست وشو بودن آنها است که در این راستا سنگ علاوه بر مقاومت به راحتی قابل شست وشو نیز است.

حال اگر به جهت مصلحت مالی ، سازنده یک ساختمان برای پوشش دیوار این فضاها، از سنگ، تنها در قسمت پایین دیوار و یا نیمه آن استفاده کرده باشد، قسمت های باقی مانده باید با رنگ روغنی پوشیده شوند. اگرچه به این طریق مقاومت دیوار حفظ نمی شود ولی لااقل پوششی قابل شست وشو بر روی آن قرار می گیرد.

کفپوش

برای کفپوش فضاهای یاد شده نیز سنگ بهترین انتخاب محسوب می شود. زیرا همان طور که در بالا اشاره شد، سنگ هم مقاومت بسیاری دارد و هم شست وشوی آن بسیار راحت است؛ در صورتی که سرامیک با توجه به آن که، به جهت وجود لعابی بر روی سطح آن نسبت به سنگ بهتر پاک و تمیز می شود ولی مقاومت پایین تری داشته و امکان شکستن، ترک خوردگی و لب پریدگی آن به خصوص در هنگام اسباب کشی و برخورد لوازم بسیار وجود دارد. لذا کفپوش مناسبی برای این منظور محسوب نمی شود.

کفپوش های چوبی نیز از آنجا که نیازمند مراقبت های ویژه و بیشتر نسبت به سنگ هستند و در واقع دوام زیادی برای استفاده پی در پی و بدون توجه ندارند، توصیه نمی شود.

مناسب ترین رنگ ها

با توجه به آن که راهروها، پاگردها و راه پله ها فضای بسته و کوچکی هستند، بهترین رنگ ها ی انتخابی برای آنها رنگ های روشن است. همان طور که می دانید رنگ های روشن فضا را بزرگتر و پر نورتر جلوه می دهند ولی در این مسئله وجود نور و میزان بهره مندی از آن ، به خصوص نور طبیعی نیز بی تأثیر نیست. در برخی از ساختمان ها ، راه پله ها دارای پنجره بوده و از میزان کافی نور طبیعی به هنگام روز بهره مند هستند ولی در بعضی دیگر فضای راه پله ها دارای هیچ گونه پنجره ای نبوده و تنها با نوری مصنوعی روشن می شوند. لذا در شرایطی که میزان بهره مندی از نور طبیعی وجود دارد، شما می توانید در انتخاب پوشش ها از رنگ های کمی تیره تر و با تنوع رنگی بیشتر استفاده کنید ولی در صورت وجود نداشتن این نعمت، تنها رنگ های روشن مناسب هستند.

 نورپردازی

نورپردازی فضای راهروها وراه پله ها، علاوه بر جنبه کاربردی و دکوراسیونی، به لحاظ مسائل ایمنی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. بنابراین وجود نور کافی، از احتمال بروز خطر افتادن افراد بر روی زمین می کاهد.

این مسئله در ساختمان هایی که از نور طبیعی در فضای راه پله ها برخوردار نیستند، به هنگام روز نیز به همان میزان شب حائز اهمیت است.

نکته:

به جهت صرفه جویی در مصرف برق، کلیدهای روشن و خاموش کردن منابع نورزای مورد استفاده در راهروها و راه پله ها باید تایمردار باشند ولی از آنجا که فاصله زمانی میان روشن و خاموش شدن چراغ ها به صورت دستی قابل تنظیم است، این فاصله را با توجه به گروه سنی موجود در خانواده های ساکنین و همچنین تعداد پله ها و طبقات محاسبه ، و در نهایت تنظیم کنید.

لوازم کاربردی ـ دکوراسیونی

مهمترین وسیله کاربردی دکوراسیونی در این محیط ها، جاکفشی است. در صورتی که برای در ورودی داخل فضای هر واحد (خانه) تدبیری جهت قرار دادن جاکفشی و جالباسی اندیشیده نشده و یا محدودیت مکانی موجود این اجازه را نمی دهد، اهالی یک خانه مجبور خواهند بود کفش های خود را بیرون از هر واحد درآورده و سپس وارد خانه شان شوند، لذا این مسئله باعث ایجاد شلوغی، بی نظمی و خلل در دکوراسیون فضای پاگردها می شود. برای جلوگیری از این وضع تهیه جاکفشی ، بهترین و رایج ترین راهکار است ولی هدف از طرح این موضوع و نقش آن در مسائل دکوراسیونی محیط این است که:

۱- جاکفشی انتخابی باید دردار باشد تا نمای کفش های چیده شده در طبقات آن، فضای موجود را نازیبا نکند.

۲- برای کلیه واحدهای موجود در یک ساختمان یک مدل جاکفشی تهیه شود، زیرا مهمترین موضوعی که در فرهنگ آپارتمان نشینی مطرح است، اتحاد، یکپارچگی و هماهنگی در همه زمینه ها است. از روابط میان افراد ساکن گرفته تا دکوراسیون محیط های عمومی ساختمان.

این مسئله در مورد انتخاب رنگ برای درهای هر واحد، پنجره ها، فرم و رنگ، حفاظ های در و پنجره و شکل و طرح پادری های مقابل هر واحد نیز صدق می کند.

با وجود چنین هماهنگی در میان پوشش ها و لوازم مربوط به این مکان ها، دکوراسیونی مطلوب تر و زیباتر پدید می آید.

عناصر دکوراسیونی

برای تزیین فضاهای یادشده عناصر گوناگونی وجود دارند که مهمترین آنها گل ها و گیاهان طبیعی و یا مصنوعی و همچنین تابلوها و عناصر تزیینی از این قبیل هستند. در ساختمان هایی که از نور طبیعی کافی برای پرورش گل و گیاه بهره مند هستند، می توان از گلدان های متعدد آپارتمانی با توجه به نوع و شرایط مورد نیاز آنها استفاده کرد ؛ در غیر این صورت کاربرد گل ها و گیاهان مصنوعی، جایگزین خوبی برای انواع طبیعی بوده و محیطی زیبا و باصفا را ایجاد می کند.

نصب تابلوها و عناصر دکوراسیونی مانند آنها برروی دیوارهای محیط نیز از جمله تزئینات مناسب فضاهای عمومی ساختمان ها محسوب می شود. البته تصمیم گیری و انتخاب این عناصر و کلیه لوازمی که به یک شکل بودن آنها توصیه شده، به عهده مسئول ساختمان است.

نقاشی ساختمان در صادقیه

نقاشی ساختمان در صادقیه

انجام شش مرحله پیش از نقاشی ساختمان یا منزل خود

قبل از شروع مطلب به دلیل طولانی بودن تصمیم گرفتیم در ابتدای آن خلاصه ای قرار بدهیم تا اگر مایل نیستید کل مطلب را مطالعه کنید خلاصه میتواند برای شما مفید باشد.

انجام شش مرحله پیش از نقاشی ساختمان:

1- جمع آوری لوازم محیط و پوشش مناسب محیط اطراف

2-  محدود کردن ناحیه نقاشی و اعمال پوشش مناسب برای جلوگیری از رنگ شدن اطراف

3- مرحله زیر سازی

4- انتخاب رنگ و ساخت آن

5- انتخاب ابزار نقاشی و رنگ آمیزی

6- در نهایت نقاشی و رنگ آمیزی ناحیه مورد

 

مناسب ترین موقعیت برای انجام پروژه رنگ آمیزی و نقاشی دیوارهای ساختمان، هنگامی است که شرایط آب و هوایی موجود امکان باز گذاشتن در و پنجره ها را مهیا کند و تا بتوان مرحله خشک شدن سریع لایه رنگی را به جریان هوا و گرمای آن سپرد. حال اگر شما نیز فرصت را غنیمت شمرده و مهم تر از همه قصد دارید این پروژه را خودتان انجام دهید، نقاشی ساختمان اگرچه به ظاهر ساده به نظر می آید ولی دارای چندین مرحله بوده و رعایت نکاتی در هر مرحله، می تواند با سرعت بیشتر به نتیجه بهتری منجر شود. این مراحل و نکات آنها عبارتند از:

۱) جمع آوری لوازم کاربردی و دکوراسیونی مورد نیاز و همچنین پوشش آنها:

پس از جمع کردن لوازم در گوشه ای از فضا، آنها را با لایه ای پلاستیکی خوب پوشش دهید. برای این منظور شما می توانید این لایه های پلاستیکی را به صورت متری تهیه کنید.

۲) محدود کردن نواحی مورد نظر نقاشی و پوشش مناسب قسمت های هم جوار برای جلوگیری از آغشته شدن به رنگ هنگام نقاشی ماسکه کردن:

به عنوان مثال پوشاندن کلیدها و پریزهای برق و تلفن، شیشه های پنجره ها، دستگیره های درب ها و غیره از جمله این اقدامات هستند. برای انجام این کار از نوارچسب های کاغذی به تنهایی و یا به همراه روزنامه می توانید استفاده کنید. حتی ممکن است شما بخواهید تنها قسمت هایی از یک دیوار را آن هم با رنگی متفاوت پوشش دهید که در چنین شرایطی نیز چسب های نواری کاغذی ابزار اصلی محسوب می شوند. نکته ای که باید در اینجا به آن توجه کنیم این است که در صورتی که چسب نواری کاغذی را برای ماسکه کردن انتخاب کرده اید، توجه داشته باشید تا خشک شدن کامل لایه رنگی، هرگز بر کندن آن اصرار نورزید زیرا امکان برداشته شدن لایه رنگ به همراه چسب وجود دارد. حال اگر با وجود خشک شدن رنگ کندن چسب به راحتی انجام نمی گیرد، کافی است پنبه ای را به تینر روغنی آغشته کرده و بر روی چسب بمالید سپس آن را به آرامی از روی سطح رنگ جدا سازید.

توجه: به هیچ وجه به جای تینر روغنی، تینر فوری را امتحان نکنید زیرا تینر فوری رنگ دیوار را در خود حل کرده و شما مجبور خواهید بود دوباره آن دیوار را رنگ کنید.

۳) مرحله زیرسازی:

کلیه قسمت های فرورفته ای را که در اثر ضربه بر روی دیوار پدید آمده است با گچ و یا بتونه پر کرده و سپس هرگونه اختلاف سطح را با سمباده صاف و یکنواخت کنید. به این ترتیب بستری مناسب برای رنگ آمیزی حاصل می شود.

۴ ) مرحله انتخاب رنگ و ساخت رنگ مورد نظر:

ابتدا نوع رنگ مورد نظر را با توجه به دیوار، سقف و غیره و همچنین پوشش قبلی آن انتخاب کرده و سپس به مرحله دیگر یعنی ساخت رنگ دلخواه بپردازید. به عنوان مثال برای پوشش کلیه سقف ها به جز سقف آشپزخانه و سرویس های بهداشتی که شست وشوی سالیانه آن نیاز است از رنگ پلاستیک استفاده می شود. دیوارها را نیز اغلب با رنگ روغنی می پوشانند که تنها تفاوت موجود میان میزان نسبت ماتی و براقی رنگ روغن است که آن هم با توجه به مکان و کارکرد آن انتخاب می شود. به این معنا که برای سطوحی که شست وشوی بیشتر لازم دارند، میزان رنگ روغنی براق نسبت به مات می بایست بیشتر بوده و در مورد دیوارهای دیگر مکان ها این میزان تقریبا نصف نصف و یا حتی مقدار رنگ مات کمی بیشتر از رنگ براق است.

نکته ۱) اگر برای دستیابی به رنگ دلخواه چند رنگ را با هم مخلوط کرده اید، پیش از استفاده بر روی دیوار توجه داشته باشید که همواره رنگ خیس دوپرده روشن تر از خشک شده همان رنگ است. برای امتحان بیشتر نیز شما می توانید قسمتی از در قوطی رنگ و یا قطعه فلزی بدون استفاده ای را با لایه ای از رنگ پوشش داده و کمی صبر کنید. رنگ بر روی فلز با سرعت بیشتری خشک شده و نتیجه زودتر حاصل می شود.

نکته ۲) در صورتی که نمونه رنگی را ساخته و در انتخاب آن اطمینان دارید، برای درست کردن مقدار زیادی از آن لازم است همان فرمول ترکیب رنگی را استفاده کرده و جهت امتحان قطره ای از رنگ نمونه را در داخل قوطی رنگ ساخته شده بچکانید. با این کار به راحتی می توانید رنگ نمونه انتخابی و رنگ ساخته شده را با هم مقایسه کنید.

نکته ۳) این روزها کارخانجات ساخت رنگ دست به تولید طیف وسیعی از رنگ های گوناگون زده اند که به این ترتیب سلیقه همه افراد به راحتی قابل تامین است.

۵) انتخاب ابزار رنگ آمیزی:

برای رنگ آمیزی سطوح داخلی ساختمان و لوازم گوناگون سه نوع ابزار رایج وجود دارد:

الف) قلم مو

ب) غلتک

ج) پیستوله

که باتوجه به شرایط سطح مورد نظر برای رنگ آمیزی باید از یک و یا ترکیبی از چند تای آنها استفاده کرد.

۶) مرحله رنگ آمیزی:

پس از انتخاب نوع رنگ و ابزار، برای رنگ آمیزی اقدام کنید ولی پیش از آن ابتدا رنگ ها را صاف کنید. به این ترتیب رنگی صاف و بدون ناخالصی حاصل می شود. این کار در مورد استفاده از رنگ های باقی مانده از پروژه های قبلی نقاشی ساختمان الزامی است زیرا رنگ به مرور زمان و در مجاورت با هوا رویه بسته و خشک می شود و در نتیجه ناخالصی هایی در آن به وجود می آید.